De supermarktwijnen beoordeeld door wijnschrijver Nicolaas Klei, we fietsen er allemaal voor om. Ons vaste rondje boodschappen wordt onderbroken door een ritje naar die ene speciaalzaak aan de andere kant van de stad. Eenzelfde fenomeen doet zich ook geregeld voor tijdens ons werk. We noemen het: de omlooptafel.
We hebben het niet per se over die knappe mannen in de zaak: die bespieden we veilig vanachter de bar. Omlopen doen we voor gasten die er, net als wij, de beste avond van de week van willen maken. Ze komen binnen, draperen hun jas over de stoel naast zich. Zij gaat vlug met haar handen door haar haar, hij laat rustig zijn ogen door de zaak gaan. Ze zitten. Met een glimlach.
Het eerste glaasje wijn gaat nog in overleg. Wijnkaart? Nee, ons advies. De glazen die volgen worden in een oogwenk besteld. Het eten aan de omlooptafel komt altijd op tijd, want deze gasten hebben geen haast. De wijn komt altijd te laat, want ze hebben dorst en zijn gretig naar aandacht. Onze aandacht. Maar dit is makkelijk opgelost: een extra slok in het glas, geserveerd met een nog grotere glimlach. Alles is weer goed.
Omlooptafels houden het niet bij een eenmalig bezoek. Ze komen terug. En keer op keer maken ze het de moeite waard om je wijk zo af en toe te verlaten. Om net dat ene stapje extra te zetten. Ze herkennen je, onthouden je naam als ze er om vragen, en schromen niet je te complimenteren. Wij houden van omlooptafels. Dit zijn de gasten die wij graag zien. Waar we de naam van weten en de verhalen van onthouden. Waarvan we weten dat ze ‘die ene Pinot’ toch echt het lekkerst vinden. En als die ‘ene Utrechtse brouwer’ een nieuw biertje heeft uitgebracht, we deze aan meneer kunnen serveren, zonder overleg. Tijdens drukke dagen vinden wij rust aan deze tafel. De omlooptafel herinnert je eraan waarom je dit vak doet. Omdat we weten dat zij weer terugkomen, omdat zij weten dat wij het leuk vinden als zij er zijn.
Geschreven door: Kylie Fletcher en Mette Dijkstra voor Frisse Mosterd